Zoon Engelse soldaat bezoekt Dreumel


 
Na een maandenlange e-mail correspondentie was Tremele zaterdag 21 maart 2009 gastheer voor een achttal Engelsen. Aanleiding hiervoor was een boek dat zoon Tony schreef over zijn ouders, Wallace en Marie Ponsford.

Sergeant Wallace Ponsford, afkomstig uit Bristol, ontmoette zijn vrouw toen hij met zijn regiment (zie: 43rd Reconnaissance Regiment) gelegerd was in het zuidelijke deel van Engeland. Nadat ze getrouwd waren, vertrok Wallace met zijn regiment naar Normandië.

Er ontstond een regelmatige briefwisseling tussen beiden, zeker toen bleek dat Mary zwanger was. In de brieven vertelden beiden over hun dagelijkse leven. Ook Dreumel kwam in deze brieven voor op het moment dat 43rd Reconnaissance Regiment gelegerd werd in Alphen, Dreumel en Wamel. (oktober 1944)
 

 

Titelblad van het boek "Wallace and Marie, one man in 326.000" (een van de 326.000 Britse soldaten die in de Tweede Wereldoorlog om het leven kwam)

 

 

In enkele van zijn brieven vertelde hij over het dorp (plaatsnamen mochten niet genoemd worden!), de zwaar beschadigde R.K. Kerk en zijn ontmoetingen met enkele paters van Scheut, die ook in ons dorp waren ingekwartierd, nadat ze door de Duitsers gedwongen waren het Mgr. Hamerhuis in Nijmegen te verlaten
 
Het patronaat tegenover de kerk (nu zaal 't Centrum) was voor de paters van Scheut ingericht als studiezaal

paters van Scheut volgen het college op het podium van het patronaat.
(Nu: 't Centrum)

 
Hij ontmoette hen tijdens een van hun wandelingen door het dorp. Pater van Helvert en pater Linskens zochten de Engelsen op om hun Engels te verbeteren. Op deze wijze maakten ze contact met Sgt. Ponsford en ontstond er een dagelijks contact.

Wallace Ponsford was een diepgelovig man wat zeker door de oorlog nog versterkt werd. Samen met de paters bracht hij ook een bezoek aan de zwaar beschadigde kerk.........
 
Early this week I spent one day in the village where the R.C. priests' college is.

I stole away for half an hour & they took me around the village church - a very large and beautiful church too. ......

....... the church is damaged too by both English & Hun shellfire, but it is not at total loss.

(fragment uit een brief van 29 okt. 1944)

 

Dreumelse ansichtkaart in het fotoalbum van Marie Ponsford, verstuurd
    door een van de paters
 

 

In de nacht van 10 op 11 november 1944 werd het regiment overgeplaatst naar de omgeving van Heerlen. Het was de taak van dit regiment om verkenningsacties uit te voeren in vijandelijk gebied. Dit gebeurde met scoutcars (zie foto rechts) en was bepaald niet zonder gevaar.

Op 7 december 1944 liep zijn patrouille in een hinderlaag waarbij Sgt. Wallace om het leven kwam, kort nadat ze vertrokken waren voor een patrouille. Hij werd begraven op het oorlogskerkhof in Brunssum.
 
voormalig grafkruis op Oorlogskerkhof Brunssum
 

Zoon Tony was op dat moment 11 weken oud. Zijn vader wist wel van de geboorte maar heeft de nooit de kans gehad om zijn zoon te kunnen zien.

Na de oorlog hertrouwde zijn moeder en werd er nog maar weinig over zijn vader gesproken. Dat veranderde toen Tony kort  voor de dood van zijn moeder de correspondentie tussen zijn vader en moeder in handen kreeg. Vanaf dat moment ging hij op  zoek naar allerlei gegevens over zijn vader. Hij legde contact met de paters, de veteranen van het 43rd Recce Regiment en schreef er een boek over. Het werd geen oorlogsboek maar een liefdesverhaal over twee mensen en het effect van een oorlog op hun leven.

 
Als een soort pelgrimage besloot Tony dat het goed zou zijn indien hij de plaatsen die door zijn vader in de brieven genoemd worden zou bezoeken. Aanvankelijk zou hij dat alleen met zijn zoon doen, maar ook andere familieleden bleken interesse te hebben.
 
En zo kwam het dat vanmorgen om 11 uur deze groep mensen door Tremele welkom werd geheten op het kerkplein. Na een hartelijke kennismaking werd er een bezoek gebracht aan de kerk zelf. Vervolgens werd in de Rooijsestraat de voormalige slagerij van Nol van Wezel opgezocht, aangezien Sgt. Ponsford daar altijd zijn voertuig parkeerde.
 
Daarna werd er gestopt op de Waaldijk bij het voormalige veerhuis van Voet (afgebrand in 1945 als gevolg van fosforgranaten). Dit veerhuis fungeerde gedurende de oorlog als O.P. (Observation Post) Ongetwijfeld heeft Sgt. Ponsford ook daar de nodige uren doorgebracht.
 
Na een rondrit over de dijk richting Alphen (op zoek naar een boerderij waar Wallace ingekwartierd zou zijn, maar die helaas niet gevonden werd) vertrok het gezelschap naar het Okégebouw waar de gasten een lunch werd aangeboden.

Tegen twee uur (na een uitgebreid "Dank-je wel!", cadeautjes en uitnodigingen voor een tegenbezoek aan - gezien de woonplaatsen van de bezoekers - zo'n beetje half Engeland) werd er afscheid genomen.

Op zondag volgde nog een bezoek aan het graf van Sgt. Ponsford op het oorlogskerkhof in Brunssum en aan de plaats Geilenkirchen, waar Ponsford om het leven kwam.

 

een kijkje in de R.K. Kerk
   

Ruud geeft Tony uitleg over de posities van de Engelsen langs de Waaldijk

groepsfoto op het kerkplein
   
Rooijsestraat: het huis van de slager Waaldijk: ter hoogte van het voormalig veerhuis van Voet
   
groepsfoto op de Waaldijk afsluitende lunch
   

zondag 22 maart

   
graf Sgt. Wallace Ponsford L-R: David en Tony Ponsford