|
|
|
redactie - Tineke Vink - Liefkens
|
|
Soort: |
Spreeuw |
|
Dreumelse naam: |
Sprauw |
Wetenschappelijke
naam: |
Sturmus vulgaris |
Familie: |
Spreeuwachtigen |
Orde: |
Zangvogels |
|
|
Uiterlijk: De spreeuw is een vogel met een lengte
van ongeveer 22 centimeter en een gewicht van nog geen ons. In het najaar is
het verenkleed bedekt met talrijke witte stippen.
In de loop van de winter slijten de veren echter,
waardoor het verenkleed in de zomer geheel zwart is en een groene of paarse
glans heeft. De snavel is in de zomer geel en in de winter bruin.
De spreeuw kan verward worden met de merel, maar naast
het duidelijke verschil in verenkleed is de spreeuw ook te onderscheiden
door de kortere staart en de spitse, driehoekige vleugels. |
|
Geluid: De spreeuw zingt (kwettert) een serie
hoge, langgerekte tonen, afgewisseld met korte klikkende of knarsende
geluiden. Het is een uitstekende imitator: doet niet alleen andere vogels
na, maar ook bijvoorbeeld het geluid van mobieltjes. |
|
|
Voeding: Spreeuwen eten vooral wormen en larven;
daarnaast allerlei zaden en vruchten. |
|
Broed: De spreeuw is een holenbroeder. In april
of mei wordt een nest gebouwd in een nis in een muur of boom of in
nestkastjes. Er worden vier tot zes eieren gelegd die bijna twee weken
worden bebroed. Daarna worden de jongen ongeveer drie weken op het nest
verzorgd. Dan zijn de vogels vliegvlug en gaan groepsgewijs aan het zwerven.
Er zijn elk jaar in Nederland zo'n 50.000 - tot 100.000 broedparen. |
|
Verblijf
Bij
ons blijft de spreeuw, vooral in het westen van het land, het hele jaar door
(standvogel). In herfst en winter komen er veel soortgenoten uit Oost- en
Noord - Europa bij. Onze vogels trekken gedeeltelijk weg naar België,
Frankrijk en vooral naar de zuidelijke helft van Groot-Brittannië.
De trek begint al in de nazomer en eindigt goeddeels
in november. Spreeuwen die de Noordzee oversteken, vliegen tot een hoogte
van 900 meter met een snelheid die ligt tussen 70 en 110 km./uur! |
|
Lastpakken: Kersentelers
zijn niet zo blij met de spreeuwen. Spreeuwen eten graag rijpe
kersen en kunnen veel schade toebrengen in kersenboomgaarden. Nog
meer lawaai maken is de enige manier om deze vogels te verjagen. Als
je dit consequent volhoudt, zullen de spreeuwen worden verjaagd.
"Korsen-keren": Vroeger verjoegen ze de spreeuwen door lange
draden door de kersenboomgaarden te spannen met daaraan lege
groenteblikken waarin steentjes zaten. Regelmatig werd er aan die
draad getrokken om de vogels door het lawaai dat dit maakte te
verjagen. Verder werd er gebruik gemaakt van een ratel (zie foto) en
ook van een carbidkanon. |
|
|
L-R: Frans v.d. Berg
en Leo van Kessel met ratel |
|
|
|
|
Kersenplukkers in een
van de vele boomgaarden die Dreumel vroeger rijk was. De kersen
werden geplukt in een zogenaamde hoender. (een echt Dreumels
woord). Dit is een gevlochten mand met een hengsel eraan, waaraan
weer een ijzeren haak was bevestigd die aan de takken van de bomen
of aan de ladder kon worden opgehangen.Toen werden er hier
heel veel "korsen geplokken." (kersen geplukt) |
|
|
|
Wie kent deze
personen? |
|
|
stuur ons een mailtje! |
|
|
|
Vooral in het najaar kunnen
spreeuwen in grote aantallen in bomen neerstrijken om te rusten.
Slaapplaatsen (ze noemen dat roestplaatsen) met meer dan 120.000 spreeuwen
komen voor. Ze poepen dan de omgeving onder en veroorzaken een enorme
geluidsoverlast.
Maar met hun vluchten zorgen ze
voor een indrukwekkend schouwspel. |
|
|
|
|
|
|