Allerzielen

redactie: Bea van Sommeren, Jos van Koolwijk
         
                   
Op Allerzielen  herdenkt de Rooms-katholieke Kerk alle overleden gelovigen. Deze dag wordt gevierd op 2 november, de dag na Allerheiligen, waarmee deze dag nauw verbonden is.

Ontstaan
De traditie stamt, voor zover bekend uit de abdij Cluny (klooster uit het Frankische Rijk) waar abt Odilo in 998 bepaalde dat alle met Cluny verbonden kloosters op de dag na Allerheiligen de gestorvenen op bijzondere liturgische wijze moesten herdenken. In de 14de eeuw werd deze herdenkingsdag algemeen in de Rooms-katholieke Kerk.
 
 
Allerzielen is een dag van gebed voor allen die uit dit leven zijn heengegaan en nog niet voor altijd bij de Heer zijn. Daarbij hoort ook een bezoek aan het kerkhof, een traditie die tot op de dag van vandaag op vele plaatsen wordt voortgezet. Tijdens de eredienst (de Kerk heeft een eigen liturgie voor de overledenen) worden de namen van de overledenen van het afgelopen jaar genoemd.
 
Verzorging van de graven
Een week of twee van te voren bezoeken familieleden de graven van hun dierbaren en worden deze schoongemaakt en van nieuwe bloemen voorzien. Traditioneel wordt daarbij veelal gebruik gemaakt van de chrysant, een plant die in allerlei varianten verkrijgbaar is. (zie ook: "de chrysant, de bloem voor alle zielen" - Wilma Driessen)
 
Ingang kerkhof Polstraat kerkhof Polstraat
   
Katholieke kerkhoven in Dreumel
In Dreumel heb je twee katholieke kerkhoven. Traditioneel werden de doden naast de kerk begraven op kerkhof "Rustoord". Eind jaren '70 dreigde dit kerkhof vol te raken. Het toenmalige gemeentebestuur besloot toen tot de aanleg van een Algemene Begraafplaats aan de Polstraat. (We spreken hier van een begraafplaats omdat er geen kerk aanwezig is). Vanaf dat moment werd iedereen hier begraven, met uitzondering van reeds besproken graven.
 
kerkhof  "Rustoord" bij de R.K. Kerk kerkhof  "Rustoord"
 
Eind jaren '90 van de vorige eeuw zijn er op het kerkhof bij de kerk heel veel graven geruimd. Daardoor ontstond er ruimte en konden er weer graven gereserveerd worden. Het kerkhof werd gerenoveerd en wordt sinds lange tijd bijgehouden door vrijwilligers.
 
Bijzonder

Op het kerkhof bij de R.K. Kerk staat bij de rouwkapel een bijzondere grafsteen.

Deze is bij renovatiewerk teruggevonden in de Rooijsestraat en behoort toe aan pastoor van Stiphout.

Pastoor Alleblas plaatste de steen in de kerk en daar heeft deze lange tijd gestaan.

Na de restauratie verhuisde de steen naar de huidige plek.

     
Monument    
Achter op dit kerkhof staat een monumentje dat in 2002 opgericht is.

Het herdenkt alle doodgeboren kinderen die op het achterliggend veldje werden begraven. Op de steen staat deze prachtige tekst:
 

Zij die wij
liefhadden
en verloren,
zijn niet meer
waar zij waren,
maar altijd
waar wij zijn

 
Gedenksteen
Bij het voormalige knekelhuisje (de plaats waar vroeger maar ook nu nog beenderen uit geruimde graven worden opgeslagen en ook het doodgravergereedschap werd opgeborgen) vindt men onderstaande gedenksteen.

Op deze steen staan de namen van een aantal pastoors en notabelen vermeld. In de "Parochie Memoriale" vinden we een verwijzing naar deze steen.

Daarmee wordt meteen de functie van deze steen verklaard. Het parochieboek beschrijft nl. in kort het leven van pastoor Arnoldus van Stiphout. (zie grafsteen hierboven)
Onder algemeen geween werd hij begraven voor de grot van het kerkhof, waar het monument staat ter eeuwige gedachtenis".

Voormalige "Calvarieberg" en knekelhuisje
op het kerkhof bij de R.K. Kerk
   
"Hij was vol ijver voor de zielen, bouwde met veel inspanningen de (huidige) kerk, wist vele moeilijkheden met grootmoedigheid te overwinnen, werd zwak van gezondheid en stierf op 19 augustus 1880
(bron: Parochie Memoriale)
.

 
Het knekelhuisje zag er voor de oorlog anders uit dan nu. In de Tweede Wereldoorlog raakte het echter zwaar beschadigd en werd het gebouw vervangen door het huidige. Een overblijfsel van het het huisje is terug te vinden op de plaats waar tegenwoordig het laatste afscheid plaatsvindt bij een begrafenis. Daar staat nl. een kruis dat vroeger bij het knekelhuisje heeft gestaan.