Kersen plukken

bron: Heemkundeproject deel 1, blz. 120 e.v.

Tussen 1925 en 1940 waren er in Dreumel een groot aantal kersenboomgaarden:
1.    De boomgaard van Van Huissen in de Veerstraat;
2.    De boomgaard van Linnard Sas op de Hoge Rooij (aan het eind van de Hoendersnest);
3.    De boomgaard van Jan van Oss;
4.    De boomgaard van Cornelis Kooimans;
5.    De boomgaard van Has Kooimans; (De laatste drie boomgaarden lagen naast elkaar in de zogenaamde Heersteeg);
6.    De boomgaard van Thé van Welie in de Wilhelminastraat (op de Bouwing);
7.    De boomgaard van Jo Numans in De Bouwing;
8.    De boomgaard van Hannes van de Berg in de Molenstraat;
9.    De boomgaard van Jo Numans thuis (de Kroondert);
10. De boomgaard van Cornelis Kooimans aan de Hogeweg;
11. De boomgaard langs het huis van Nel van Eewijk in de Lageweg (later van Heemstraweg);
12. De boomgaard van Dorus Vink in de Bergsteeg (thans Bemerdweg);
13. De boomgaard van C. Cruijsen sr. in de Lageweg (Peuterkamp);
14. De boomgaard van C. Cruijsen sr. op Pollestein aan de Rooijsestraat;
15. De boomgaard van H. Cruijsen- van Rossum, "De Hoef', in de Hoefstraat;
16. De boomgaard van Thé van Welie, "De Gruppelkamp" in de polder in de buurt van de Dreumelse berg;
17. De boomgaard van Gijs EIsen op de Pol, achter de Kleine Schouwburg;
18. De boomgaard van Grad van Welie, aan de Rooijsestraat;
19. De boomgaard achter het huis van de familie De Jong in de Rooijsestraat;
20. De boomgaard van Cees Kooimans langs de Schepenstraat "De Chog".


Aanvullingen:
21. De boomgaard van de fam. Bouman aan de Rooijsestraat. (bron: Piet Bouman)
22. De boomgaard van Zeve(n)s van Mourik in de Lageweg.
23. De boomgaard bij Nol en Mieke van Deursen in de Rooijsestraat. (nu Rooijsestraat 33). (bron: Zus en Kees Weyn)
 

Reacties

Wie helpt ons aan de namen?

Of heeft nog andere informatie?

Mail het ons!

Tegen de tijd dat de kersen begonnen te rijpen (eind juni) moesten in elke boomgaard spreeuwenjagers worden ingezet, want de vogels, vooral de spreeu­wen konden erg lastig zijn. Ze hielden van kersen. Bovendien aten die spreeuwen de kersen niet helemaal op, ze pikten er steeds stukjes uit. Een zeer nadelige zaak voor de kersentelers.

Vandaar die spreeuwenjagers ("kórsenkeerders", zei men in Dreumel). Lange draden werden door de boom­gaard gespannen en daaraan hingen lege groenteblikken waarin men een paar steentjes deed. Door aan de draad te trekken rammelden die bussen en de vogels werden aldus op de vlucht gejaagd. Ook gebruikte men een ratel of een buks, waarmee men op de vogels schoot. Later gebeurde dat met een carbidkanon.

Terwijl de spreeuwenverjagers in de boomgaard waren moesten ze soms tegelijkertijd de hoge doornen hagen die rond de boomgaard lagen mee knippen. Dan was dat werkje meteen meegenomen. Cornelis Cruijsen was de eerste die beschikte over een elektrische spreeuwenjager in de vorm van een grote roofvogel die boven de bomen cirkelde.

foto 2: 1952:  deze foto is genomen in de kersenboomgaard  van fam C. Cruijsen op Pollestein

Reacties

Wie helpt ons aan de namen?

Of heeft nog andere informatie?

Mail het ons!

Zoals gezegd: "Kersen plukken" was een vak op zich! Het waren seizoenarbeiders en je moest ze dus zoeken onder de beroepsbevolking die er ook tijd voor had. Het waren vaak klompenmakers of mensen van de steenovens en landarbeiders die tijdelijk in dienst konden worden genomen.

De kersen werden geplukt in zogenaamde "hoenders" (echt Dreumels woord). Een gevlochten mand met een hengsel eraan waaraan weer een ijzeren haak was bevestigd die aan de takken van de bomen of aan de ladder kon worden opgehangen.

Meestal werd dat kersenplukken goed betaald. In de dertiger jaren beurde zo'n plukker al f3,25 á f3,50 per dag. Voor die tijd een uitzonderlijk loon! Rond 1940 werd er geplukt per kilo. De echte "beroeps" hadden een mand binnen een kwartier vol! Het waren allemaal hoogstambomen, die we nu niet meer zien. (Alle fruit komt nu voor als laagstam of nog liever als struiken).

Het plaatsen van een 40-sports-Iadder in die hoge bomen was ook een bijzonder vak. De ladder werd deskundig geplaatst, zodat men nooit uit de boom kon vallen. De ladder werd zo geplaatst, dat bij het breken van een tak de man op de ladder altijd naar binnen viel, in de boom. Onder de ladder werden ook wel stutten gebruikt. In die slechte tijd gebeurde het ook wel, dat men kersen ging plukken als men een kwartje meer kon verdienen! De kersen werden vroeger geveild of verkocht in bushels (mandjes); in latere tijden werden het kistjes.

Als de kersen rijp waren, werd er in de boomgaard een hut gebouwd van wat balken en zeildoek en in de hut werden de kersen gesorteerd; in eerste soort en mindere kwaliteiten.

Veel kersen werden in de boomgaard zelf verkocht. Vaak kwam men met bussen vol mensen uit de stad om in onze streek kersen te eten. In de oorlogsjaren 1940-1945 werd de toeloop van stadsmensen overweldigend. De kersen werden goed betaald en de telers verdienden geld als water!

foto 3: begin  jaren ' 50: deze foto is genomen in de kersenboomgaard van fam. Elsen, gelegen op de Pol.

Reacties

Wie helpt ons aan de namen?

Of heeft nog andere informatie?

Mail het ons!

-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-

De kwaliteit van de kers was erg afhankelijk van het weer! De vrucht eiste veel zon om te rijpen! Het slechte weer deed de oogst vaak mislukken. Een onweersbui of motregen bracht in één dag schimmelinfectie in de bomen. Het was zelfs mogelijk dat een hele oogst in enkele uren verloren ging. Regen en storm waren de grote vijanden van de kersenboer! Overigens waren onze Nederlandse kersen vaak van goede kwaliteit en smaak, vooral de "meikersen", die echter eind juni, half juli pas rijp zijn!!

Volgens bekende oude plukkers was er in zo'n kersenboomgaard altijd veel plezier, er werd gelachen en gestoeid met woorden en daden! Als de oogst binnen was, werd er heel vaak een borreltje gedronken in zo'n boomgaard. In die gezellige sfeer werden de dorpsnieuwtjes en allerlei roddelpraatjes uitvoerig besproken.

Het voordeel was: er werd zéker ijverig gewerkt, maar men had ook nog eens  tijd voor elkaar in de vorm van een praatje en gezellig samenzijn in Gods vrije natuur. Het was er heerlijk toeven in zo'n drukke kersenboomgaard. Kinderen kwamen kersen zoeken onder de bomen; kersen die de plukker liet vallen. En menige plukker liet met opzet wel eens iets naar beneden rollen voor de jeugd. Ook het afvalkistje ("mussenpik") bij de hut was een graaibak voor de jeugd!

foto 4: Begin jaren ' 50: kersenboomgaard van Gerrit Sas aan de Oude Maasdijk.  

Reacties

Wie helpt ons aan de namen?

Of heeft nog andere informatie?

Mail het ons!