Toen Jan 12 jaar was overleed zijn vader. Aangezien zijn moeder niet voldoende in het levensonderhoud kon voorzien werd Jan ondergebracht bij een slager in Beneden - Leeuwen.

Daar leerde hij het slagersvak en werkte hij in de winkel tegen kost en inwoning. Ook verbleef hij enige tijd in het leger als kok en slager.

De zus van Jan, Carolien, was gehuwd met Henry Verbruggen. Zij waren in 1924 naar de Verenigde Staten geëmigreerd.

L-R: John jr. Harriet, Joe en Jan van Rhyn

In de vele brieven die Carolien naar Nederland stuurde, beschreef ze meer dan eens de mogelijkheden die Amerika bood. Dit stond Jan wel aan. Het duurde een aantal jaren maar uiteindelijk slaagde hij er in om een visum te krijgen.

Op 25-jarige leeftijd nam hij de grote stap en vertrok in 1930 naar de Verenigde Staten. Jan begon een nieuw leven!

Blijkbaar hoorde daar een nieuwe naam bij want bij aankomst op Ellis Island vergaten ze de lange ij te voorzien van puntjes. Daarom veranderde zijn naam van "van Rhijn" in "van Rhyn".

Vanaf het moment dat Jan in Amerika aankwam ging het hem voor de wind. Hij was een goede en slimme zakenman. In 1938 opende hij zijn eerste slagerij, spoedig gevolgd door een tweede in 1941. Tijdens de oorlog slaagde hij er dankzij zijn vergunning en keihard werken in om de zaak draaiende te houden.

zus Carolien en haar gezin

Hij sprak met zijn moeder over zijn vrouw en kinderen. Zijn moeder wilde zijn gezin graag ontmoeten en vanaf dat moment had Jan nog maar een doel voor ogen: hij wilde met zijn gezin terugkeren naar Nederland. Dat was dan ook de reden om de slagerij te verkopen.

De trip stond gepland voor april 1948, maar in februari van dat jaar overleed zijn moeder. Desondanks besloot hij met zijn gezin naar Nederland te gaan.

Een van de slagerijen was gevestigd in Kaukauna, Wisconsin

Auto's waren in die dagen, net na de oorlog vrij schaars in de Verenigde staten. Ze werden op basis van prioriteit verkocht. Dokters en rijksambtenaren stonden hoger op de lijst dat een gewone slager. Toch had Jan van Rhyn geluk.

Een dokter in Kaukauna, waar Jan een slagerij had, had  zich bij twee verschillende autodealers aangemeld om in aanmerking te komen voor een auto.

Jan van Rhyn maakte van zijn bezoek aan Nederland een kleurenfilm. Een kopie daarvan is dankzij een attente Dreumelnaar in het bezit van Tremele, waarvoor nogmaals onze dank!

Eind juni 1948 vertrok het gezin van Rhyn weer naar de Verenigde Staten. Het was erg slecht weer tijdens de terugreis waardoor iedereen zeeziek werd, aldus Joe van Rhyn.

"Mijn broer en ik vonden het echter reuze spannend", aldus Joe. "Op een gegeven moment waren wij nog de enigen die 's morgens gingen ontbijten. Er waren 6 tot 8 obers die ons kwamen bedienen. Mijn moeder was de rest van de reis ziek. Zij knapte weer op nadat ze voet aan land gezet had. Voor haar stond een ding vast: eens maar nooit weer!"

In 1949 kregen Jan en Harriet van Rhyn nog een dochter, Mary Lou genaamd. In 1952 kocht hij bij het meer Green Lake een groot stuk land waarop hij een steakhouse met bar liet bouwen. Ook deze zaak was zeer succesvol te noemen.

Jan van Rhyn keerde nog drie keer terug naar Nederland. In 1956, 1960 en 1967 bezocht hij zijn familie. Tijdens zijn laatste bezoek verscheen er een artikel in de Gelderlander.