Het zijn Doesjka (sept. 05) en Famke (okt. 05). De keuze van Jan en Truus om ezels aan te schaffen was dat Truus ezels altijd al erg mooi heeft gevonden en vooral de zachte blik in hun ogen. Daarnaast zijn ze aanhankelijk, gezellig en leergierig.

Het zijn twee merries omdat die liever en rustiger zijn dan hengsten. Een ezel is ook graag in gezelschap van een ander dier. Daarom zie je ze vaak bij geiten of pony’s.

Het eten kan heel makkelijk zijn. Dat ligt er ook aan of de ezel moet werken of gewoon zijn dag een beetje lummelend in de wei kan door brengen. Ze zijn al snel tevreden met wat hooi, gras en stro. Och, en een sneetje brood voor de verwennerij is ook altijd welkom.

Brokken hoeft niet, maar om ze te lokken is het een prima middel. Een ezel heeft snel aanleg om dik te worden. En natuurlijk vers, schoon water. Doesjka en Famke drinken het water echt niet meer op als er een sprietje gras in ligt. Nou weet ik niet of ezels echt zo "kummelijk" zijn, of dat ze gewoon door Jan en Truus verwend zijn.

Slapen doen ezels toch wel graag beschut. Ze gaan liggen in het schone droge stro. Het spreekwoord “Een ezel stoot zich in het algemeen, geen twee keer aan dezelfde steen” is ook erg van toepassing.

Als Doesjka en Famke iets meegemaakt hebben wat niet naar hun zin was, krijg je het niet voor elkaar hen dit een volgende keer nog te laten doen. Ze komen gewoon niet en je krijgt ze niet van hun plaats geduwd.

Onderhoud is ook nodig. In de lente wordt de wintervacht met de roskam bewerkt. Nu in deze tijd is borstelen heerlijk. Van tijd tot tijd moeten de hoeven verzorgd worden. Truus houdt de ezels vast, terwijl Ton v. d. Zande met de hoeven bezig is.

De dierenarts is niet vaak nodig, alleen voor ontwormen en enkele spuitjes per jaar.

Een half zusje van Doesjka en Famke met de naam Jet, woont bij Fleur Kusters en Vincent van Wolferen in de Kooimolenweg. Aan de Waaldijk bij Fam. Rauwerdink lopen ook enkele ezels.

Een eindje verderop in de Houtweg bij Fam. v.d. Hooven lopen tussen de andere prachtige dieren ook twee ezels.

De Fam. Koopmans aan de van Heemstraweg heeft tussen hun verschillende diersoorten ook ezels lopen. En ook onze welbekende voormalige bakker Kees Lemmers heeft een ezel.

Maar voor ons, die al wat langer door Dreumel lopen, is de ezelin van Frans Rutten, midden in het dorp, de meest bekende ezelin. De ezelin is 38 jaar. Naar horen zeggen wordt zij elke dag door Jo Kooimans op haar benen gezet om naar buiten te lopen.

Dit omdat ze zelf niet meer kan opstaan. In haar jeugdjaren heeft ze vaak de rol van de ezel in het stalletje op zich genomen. En stapte dan parmantig door de kerk. Dat was het Dreumelse gebeuren van de ezels. Nu even wat algemener.

Jet, het ezeltje van Fleur en Vincent

Wetenswaardigheden.

De eerste ezels waren er al 6000 jaar voor Christus.

In het oude Egypte vindt men veel afbeeldingen van ezels. Koningin Cleopatra baadde zich in ezelinnenmelk om haar huid soepel te houden.

Maria ging op de rug van een ezel naar Bethlehem. Jezus kwam op een ezel naar de intocht van Jeruzalem.

Uiterlijk.

Er zijn bruine, grijze, witte maar ook zwarte ezels. De bruine en grijze hebben een zwart kruis op hun rug, grote oren en een pluimpje aan de staart.

Ezels zijn bijzonder alert! Kunnen erg goed zien in het donker. Zijn in staat voorwerpen van dichtbij en veraf tegelijkertijd scherp te zien. Tijdens het grazen controleren ze doorlopend de omgeving. Op ruim achthonderd meter reageren ze al op de leden van de groep en reageren erg onrustig op elk gevaar dat ze vanuit hun ooghoeken waarnemen.

Het balken is bedoeld om boodschappen over te brengen. Dit wordt ondersteund door de stand van de oren.

Als een ezel wil zeggen “Nu, even niet!!” wordt dit getoond door de oren terug te leggen en de hals te strekken.

Elkaar begroeten vindt plaats door elkaars neus aan te raken. En bij elkaar de huid te verzorgen. Deze handeling bevestigt het innige contact, geeft troost en stelt ze gerust. Daarbij worden uitwendige parasieten gedood.